کم تحرّکی در اندیشه ها انسان را به برهنگی در اندیشه ها وادار می کند و حاصل آن نوعی نگاه  تاریک است که انسان نابینا هم میتواند به آن مبتلا شود ....

 

"هجرت بین اندیشه ها" گاهی "درون نسلی اند" و گاهی "بین نسلی"!

"هجرت بین اندیشه ها" برخی" عامل حرکت" هستند و برخی" عامل سکون" !

" هجرت های محرّک " را از "حجرت های غیر محرّک " چگونه باید شناخت ؟

  بیائید حلقه ی باطل "حجرت در اندیشه ها "  را  بشکنیم....

 

 

و شکستن این حلقه ها صورت نمی گیرد الّا به شناخت اندیشه های باطل ..

و شناخت اندیشه های باطل صورت نمی گیرد الّا به شناخت معیارها برای

قبول یا ردّ اندیشه هایی که به انسان ارائه می شود.

 

قرآن کریم می فرماید :

 

أَ فَلَمْ یَسیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ

 

کانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثاراً فِی الْأَرْضِ فَما أَغْنى‏ عَنْهُمْ ما کانُوا

 

یَکْسِبُونَ  ( آیه 82 سوره غافر )

  

پس آیا در زمین سیر نکردند تا بنگرند عاقبت کسانى که پیش از آنها بودند چگونه بود؟

سیر در" اندیشه ها و زمینه ها" لازمه رسیدن به عبرتها و حرکت هاست ...


خداوند می فرماید : عوام و جاهلها و دنباله روی آنها، تصدیق و تکذیبشان

به قبول و نکول گذشتگان آنها وابسته است؛ حرفی را قبول میکنند که

گذشتگان آنها گفته باشند و حرفی را که آنها نفی کرده باشند اینها

نمی پذیرند و اگرمی خواستند چیزی را قبول کنند و بت پرستی و صنم و وثن را تقدیم کنند،میگفتند﴿إِنَّا وَجَدْنا آباءَنا عَلی‏ أُمَّةٍ وَ إِنَّا عَلی‏ آثارِهِمْ

مُهْتَدُون و ﴿مُقْتَدُون﴾ سوره زخرف آیه 23  و مانند آن و اگرخواستند توحید و وحی ونبوت راانکار کنند، میگفتند: ﴿ما سَمِعْنا بِهذا فی آبائِنَا الْأَوَّلینَ﴾سوره قصص آیه36

 معیار تکذیب اینها، نبودن حرف نزدگذشتگان است ومعیار تصدیق اینها،بودن یک مطلب نزد نیاکانشان است؛

اگر چیزی را نیاکان میپذیرفتند، اینها قبول میکردند و میگفتند:﴿إِنَّا وَجَدْنا

آباءَنا عَلی‏ أُمَّةٍ و اگرچیزی را آنها رد میکردند واینها نمی پذیرفتند، میگفتند: ﴿ما سَمِعْنا بِهذا فی‏ آبائِنَا الْأَوَّلینَ﴾

 

معیار تصدیق و تکذیب و نفی و اثباتِ اینها، اندیشهٴ نیاکان و تبار اینها بود و

اندیشه های تبار آنها، یا بر اساس ﴿إِنْ هِیَ إِلاَّ حَیاتُنَا الدُّنْیا﴾سوره مؤمنون آیه

37    سامان میپذیرفت یا ﴿ذلِکَ رَجْعٌ بَعید﴾ بود، یا فُسون و فَسانه پنداشتن

مسئلهٴ وحی و نبوت بود...

 

بر اساس برداشتی از تفسیر آیت الله جوادی املی ذیل آیات شریفه سوره غافر