کلاََّ بَلْ رَانَ عَلىَ قُلُوبهِِم مَّا کاَنُواْ یَکْسِبُونَ(14) سوره مطففین
- ران یعنی چرک .... فرمود : آنکه به او خوبی و بدی الهام شده الهمها ..
- که علم شهودی داده ایم او با گناه قلب خود را چرکین کرده است .
- ما کانوا یکسبون مفید استمرار است یعنی گناهی که شما پی در پی کرده اید قلب های شما را چرکین کرده است .
- المیزان : اعمال زشت صفا و جلاى نفس را تیره کرده به آن نقش و صورتى مىدهند که از درک حق مانع مى گردد :
- " کَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ"
- این جمله ردع و انکار سخن تکذیبگران، یعنى رد" أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ" است.
راغب گفته: کلمه" رین" به معناى غبار و زنگ، و یا به عبارتى تیرگى است که روى چیز گرانبهایى بنشیند (در نسخهاى دیگر آمده روى چیز شفافى بنشیند)
در قرآن آمده که:" بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ..." یعنى گناهان مانند زنگى و غبارى شد که روى جلاى دلهاشان را گرفت، و آن دلها را از تشخیص خیر و شر کور کرد .
پس این" زنگ بودن گناهان بر روى دلهاى آنان" عبارت شد از حائل شدن گناهان بین دلها، و بین تشخیص حق، آن طور که هست.
از این آیه شریفه سه نکته استفاده مى شود:
اول اینکه: اعمال زشت نقش و صورتى به نفس مى دهد، و نفس آدمى را به آن صورت در مى آورد.
دوم اینکه: این نقوش و صورتها مانع آن است که نفس آدمى حق و حقیقت را درک کند، و میان آن و درک حق حائل مى شود.
سوم اینکه: نفس آدمى بحسب طبع اولیش صفا و جلایى دارد که با داشتن آن حق را آن طور که هست درک مى کند، و آن را از باطل، و نیز خیر را از شر تمیز مى دهد، هم چنان که در جاى دیگر فرمود:" وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها" سوره شمس آیه 7
تفسیر المیزان، علّامه طباطبائی ... .
